اگه بخوام خیلی ساده فهم خودم از سینما به واسطه نظریات گانینگ رو بگم سینما به دنبال ضربه زدن و شوک وارد کردن ، یا تاثیر شدید گذاشتن بر مخاطب به واسطۀ مواجه کردنش با امر غریب در یک قالب تماشاییه ومعمولا هم مهمترین اثری که میذاره حیرت زده کردنه در واقع جاذبۀ سینمایی آن واحد از سینماست که با واداشتن مخاطب به تماشای امر غریب به او شوک وارد کرده و حیرت زده‌ش میکنه امر غریب تماشایی یا با غریب نمایاندن امر آشنا به واسطه تکنیک های سینمایی مثل سوپر ایمپوز و حرکت‌آهسته شکل می گرفت، یا با به نمایش گذاشتن یک امر غریب؛ امر غریبی که حال یا مثل فیلم های ملی‌یس فریبی بود که واسطه تکنیک های سینمایی شکل گرفته بود یا یک امر واقعا غریب بود، مثل بسیاری از فیلم های اولیه که تبحر افراد در حرکات ورزشی، رقص های خاص و … را به نمایش می‌گذاشتند. بماند که در ابتدا خود ذات سینما که نمایش حرکت به واسطۀ نور بود یک امر غریب و موجب حیرت بود و فیلم هایی مثل ورود قطار به ایستگاه و خروج کارگران از کارخانه که نمایش یک امر آشنا به شکلی واقعی بود هم ضربه لازم به تماشاگر خود وارد می کردند.